прычы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычы́нены прычы́неная прычы́ненае прычы́неныя
Р. прычы́ненага прычы́ненай
прычы́ненае		 прычы́ненага прычы́неных
Д. прычы́ненаму прычы́ненай прычы́ненаму прычы́неным
В. прычы́нены (неадуш.)
прычы́ненага (адуш.)		 прычы́неную прычы́ненае прычы́неныя (неадуш.)
прычы́неных (адуш.)
Т. прычы́неным прычы́ненай
прычы́ненаю		 прычы́неным прычы́ненымі
М. прычы́неным прычы́ненай прычы́неным прычы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)