прычапны́, -а́я, -о́е.

Такі, які рухаецца як прычэп.

П. вагон (у трамвая). П. агрэгат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычапны́ прычапна́я прычапно́е прычапны́я
Р. прычапно́га прычапно́й
прычапно́е		 прычапно́га прычапны́х
Д. прычапно́му прычапно́й прычапно́му прычапны́м
В. прычапны́ (неадуш.)
прычапно́га (адуш.)		 прычапну́ю прычапно́е прычапны́я (неадуш.)
прычапны́х (адуш.)
Т. прычапны́м прычапно́й
прычапно́ю		 прычапны́м прычапны́мі
М. прычапны́м прычапно́й прычапны́м прычапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычапны́ (такой, который прицепляется) прицепно́й;

п. ваго́н — прицепно́й ваго́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычапны́, ‑ая, ‑ое.

Які, не рухаючыся самастойна, прычэпліваецца да чаго‑н. Прычапная веялка. Прычапны вагон. □ Брыгады ўжо мелі па тры-чатыры трактары з багатым камплектам прычапных машын і інвентару. Хадкевіч. Камбайны і іншыя складаныя машыны пастаўлены ў закрытыя памяшканні і пад павеці, прычапны інвентар — на асобнай пляцоўцы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прицепно́й прычапны́;

прицепно́й ваго́н прычапны́ ваго́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привесно́й прывясны́; прычапны́; віся́чы;

привесно́й замо́к віся́чы (прывясны́) замо́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)