прычапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычапны́ прычапна́я прычапно́е прычапны́я
Р. прычапно́га прычапно́й
прычапно́е		 прычапно́га прычапны́х
Д. прычапно́му прычапно́й прычапно́му прычапны́м
В. прычапны́ (неадуш.)
прычапно́га (адуш.)		 прычапну́ю прычапно́е прычапны́я (неадуш.)
прычапны́х (адуш.)
Т. прычапны́м прычапно́й
прычапно́ю		 прычапны́м прычапны́мі
М. прычапны́м прычапно́й прычапны́м прычапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)