прыціша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыціша́ю |
прыціша́ем |
| 2-я ас. |
прыціша́еш |
прыціша́еце |
| 3-я ас. |
прыціша́е |
прыціша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыціша́ў |
прыціша́лі |
| ж. |
прыціша́ла |
| н. |
прыціша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыціша́й |
прыціша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыціша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыціша́ць несов., см. прыці́шваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыціша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыцішыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыці́шыць, -і́шу, -і́шыш, -і́шыць; -і́шаны; зак.
1. што. Зрабіць менш чутным; прыпыніць работу (матора), прыглушыць.
П. радыёпрыёмнік.
П. матор.
2. што. Запаволіць (рух, хаду і пад.).
Аўтамабіль прыцішыў ход.
П. хаду.
3. перан., што. Паслабіць, суцішыць (якое-н. пачуццё, адчуванне; разм.).
П. боль.
4. каго-што. Заспакоіць, суняць (разм.).
П. дзяцей.
|| незак. прыці́шваць, -аю, -аеш, -ае і прыціша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыціша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да прыцішыцца.
2. Зал. да прыцішаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыці́шыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыці́шу |
прыці́шым |
| 2-я ас. |
прыці́шыш |
прыці́шыце |
| 3-я ас. |
прыці́шыць |
прыці́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
прыці́шыў |
прыці́шылі |
| ж. |
прыці́шыла |
| н. |
прыці́шыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыці́ш |
прыці́шце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыці́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замедля́ть несов.
1. (что-л.) запаво́льваць, замару́джваць; прыціша́ць, прыці́шваць; (задерживать) затры́мліваць;
2. (проявлять неторопливость) замару́джваць; (опаздывать) пазні́цца; (задерживаться) затры́млівацца, ба́віцца; см. заме́длить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)