прыцмо́кваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыцмо́кваю прыцмо́кваем
2-я ас. прыцмо́кваеш прыцмо́кваеце
3-я ас. прыцмо́квае прыцмо́кваюць
Прошлы час
м. прыцмо́кваў прыцмо́квалі
ж. прыцмо́квала
н. прыцмо́квала
Загадны лад
2-я ас. прыцмо́квай прыцмо́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыцмо́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцмо́кваць несов., разг. причмо́кивать; (языком) прищёлкивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцмо́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да. прыцмокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.

Утварыць гук губамі, стуліўшы і хутка растуліўшы іх.

П. ад здзіўлення.

|| незак. прыцмо́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

причмо́кивать несов. прыцмо́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цма́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Прыцмокваць губамі, языком, выказваючы захапленне або незадаволенасць чым-н. —

Ну і стрэльба ж у цябе, браце! — цмакаў бывалы паляўнічы.

|| наз. цма́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыцмо́кванне ср., разг. причмо́кивание; прищёлкивание; см. прыцмо́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацма́каць

‘пачаць прыцмокваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацма́каю зацма́каем
2-я ас. зацма́каеш зацма́каеце
3-я ас. зацма́кае зацма́каюць
Прошлы час
м. зацма́каў зацма́калі
ж. зацма́кала
н. зацма́кала
Загадны лад
2-я ас. зацма́кай зацма́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацма́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыцмо́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыцмокваць — прыцмокнуць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чулася толькі бразганне лыжак аб пасуду ды дружнае прыцмокванне. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Прыцмокваць губамі, языком і пад., выказваючы захапленне або расчараванне. — Ну ж і стрэльбу здабыў ты сабе, Мартын! — цмакаў дзед Талаш, разглядаючы дзівосную стрэльбу. Колас. І сёння яшчэ некаторыя цмакаюць, шкадуючы леташні снег. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)