назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пры́цему | |
| пры́цему | |
| пры́цемам | |
| пры́цеме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікпрыце́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прыце́млю | прыце́мім | |
| прыце́міш | прыце́міце | |
| прыце́міць | прыце́мяць | |
| Прошлы час | ||
| прыце́міў | прыце́мілі | |
| прыце́міла | ||
| прыце́міла | ||
| Загадны лад | ||
| прыце́мце | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыце́міўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)