прыхо́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыхо́дскі прыхо́дская прыхо́дскае прыхо́дскія
Р. прыхо́дскага прыхо́дскай
прыхо́дскае		 прыхо́дскага прыхо́дскіх
Д. прыхо́дскаму прыхо́дскай прыхо́дскаму прыхо́дскім
В. прыхо́дскі (неадуш.)
прыхо́дскага (адуш.)		 прыхо́дскую прыхо́дскае прыхо́дскія (неадуш.)
прыхо́дскіх (адуш.)
Т. прыхо́дскім прыхо́дскай
прыхо́дскаю		 прыхо́дскім прыхо́дскімі
М. прыхо́дскім прыхо́дскай прыхо́дскім прыхо́дскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыхо́дскі церк., см. прыхадскі́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхо́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыхода ​3. Прыходская царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхо́д², -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Абшчына вернікаў, якая належыць да адной царквы (у 2 знач.).

Ён не тутэйшага прыхода.

|| прым. прыхо́дскі, -ая, -ае.

Прыходская школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прихо́дский церк. прыхо́дскі, парафія́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кюрэ́, нескл., м.

Каталіцкі прыходскі свяшчэннік у Францыі, Бельгіі і некаторых іншых краінах.

[Фр. curé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кліба́н ’прыходскі каталіцкі свяшчэннік’ (Нас.). Гл. кле‑ банія.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)