прыхава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).
Схаваць на які-н. выпадак.
П. капейку на чорны дзень.
|| незак. прыхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыхава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыхава́ю |
прыхава́ем |
| 2-я ас. |
прыхава́еш |
прыхава́еце |
| 3-я ас. |
прыхава́е |
прыхава́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыхава́ў |
прыхава́лі |
| ж. |
прыхава́ла |
| н. |
прыхава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыхава́й |
прыхава́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыхава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыхава́ць сов.
1. (спрятать тайком) припря́тать;
п. запа́лкі ад дзяце́й — припря́тать спи́чки от дете́й;
2. (с целью запасти, сохранить) припря́тать, прибере́чь;
п. крыху́ гро́шай — припря́тать (прибере́чь) немно́го де́нег;
3. (не обнаружить) прикры́ть, скрыть;
п. падма́н — скрыть обма́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхава́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Зрабіць амаль нябачным; часова схаваць. Малады бярэзнік і альшэўнік атулілі буданы зялёным аксамітам, прыхавалі ад чалавечага вока. Шчарбатаў. Падчас бойкі ля універсітэта яшчэ мінулай восенню.. [Вольга] памагла мне апрытомнець і прыхавала наган, калі ён выпаў у мяне з кішэні. Карпюк. — А я пайду ставіць каня і прыхаваю ў пуньку бярвенне. Чорны. // Зберагчы для будучых часоў; пакінуць на запас. — Трэба нам быць гатовым на ўсё і хоць што-небудзь прыхаваць. Прыйдзецца ў лес бегчы, тады з лесу выходзіць, дык застанешся ў чым стаіш... Карпюк. — Не, брат Стары, тут і танней пражыць можна. Будзеш сабе сталавацца ў бацькі, можна і капейку прыхаваць. Колас.
2. перан. Схаваць, утаіць, скрыць што‑н. У Марыі кальнула ў сэрцы, але яна старалася прыхаваць гэта ад мацеры. Кулакоўскі. Каб прыхаваць сваю збянтэжанасць, я ўнурыўся ў школьны журнал, разглядаючы спісы вучняў мінулых гадоў. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхо́ўваць гл. прыхаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
припря́тать сов., разг. прыхава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прыхату́ліць ’прыхаваць’ (пух., Жд. 1), сюды ж, відаць, прыхату́рыць ’прыхаваць’ (Ласт.). Да хатуль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прибере́чь сов. прыхава́ць, прыберагчы́; (сберечь) зберагчы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыхаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыхо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыхоўваць — прыхаваць і прыхоўвацца — прыхавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)