прытры́зніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прытры́зню прытры́знім
2-я ас. прытры́зніш прытры́зніце
3-я ас. прытры́зніць прытры́зняць
Прошлы час
м. прытры́зніў прытры́знілі
ж. прытры́зніла
н. прытры́зніла
Дзеепрыслоўе
прош. час прытры́зніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прытры́зніць сов. (во сне, в бреду) уви́деть, предста́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Уявіць, убачыць у сне. Прытрызніўшы, што я далёка, Ты месца не знаходзіла. Хадыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)