прытры́зніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прытры́зню |
прытры́знім |
| 2-я ас. |
прытры́зніш |
прытры́зніце |
| 3-я ас. |
прытры́зніць |
прытры́зняць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прытры́зніў |
прытры́знілі |
| ж. |
прытры́зніла |
| н. |
прытры́зніла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прытры́зніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытры́зніць сов. (во сне, в бреду) уви́деть, предста́вить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прытры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
Уявіць, убачыць у сне. Прытрызніўшы, што я далёка, Ты месца не знаходзіла. Хадыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытры́зніць разм.:
я прытры́зніў, што… mich [mir] dünkte, dass…
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)