прытаро́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прытаро́чаны |
прытаро́чаная |
прытаро́чанае |
прытаро́чаныя |
| Р. |
прытаро́чанага |
прытаро́чанай
прытаро́чанае |
прытаро́чанага |
прытаро́чаных |
| Д. |
прытаро́чанаму |
прытаро́чанай |
прытаро́чанаму |
прытаро́чаным |
| В. |
прытаро́чаны (неадуш.)
прытаро́чанага (адуш.) |
прытаро́чаную |
прытаро́чанае |
прытаро́чаныя (неадуш.)
прытаро́чаных (адуш.) |
| Т. |
прытаро́чаным |
прытаро́чанай
прытаро́чанаю |
прытаро́чаным |
прытаро́чанымі |
| М. |
прытаро́чаным |
прытаро́чанай |
прытаро́чаным |
прытаро́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытаро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прытаро́чаны |
прытаро́чаная |
прытаро́чанае |
прытаро́чаныя |
| Р. |
прытаро́чанага |
прытаро́чанай
прытаро́чанае |
прытаро́чанага |
прытаро́чаных |
| Д. |
прытаро́чанаму |
прытаро́чанай |
прытаро́чанаму |
прытаро́чаным |
| В. |
прытаро́чаны (неадуш.)
прытаро́чанага (адуш.) |
прытаро́чаную |
прытаро́чанае |
прытаро́чаныя (неадуш.)
прытаро́чаных (адуш.) |
| Т. |
прытаро́чаным |
прытаро́чанай
прытаро́чанаю |
прытаро́чаным |
прытаро́чанымі |
| М. |
прытаро́чаным |
прытаро́чанай |
прытаро́чаным |
прытаро́чаных |
Кароткая форма: прытаро́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прытаро́чаны воен., охот. приторо́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
второ́ченный прытаро́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приторо́ченный прытаро́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)