прытаро́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| прытаро́чаны | прытаро́чаная | прытаро́чанае | прытаро́чаныя | |
| прытаро́чанага | прытаро́чанай прытаро́чанае |
прытаро́чанага | прытаро́чаных | |
| прытаро́чанаму | прытаро́чанай | прытаро́чанаму | прытаро́чаным | |
| прытаро́чаны ( прытаро́чанага ( |
прытаро́чаную | прытаро́чанае | прытаро́чаныя ( прытаро́чаных ( |
|
| прытаро́чаным | прытаро́чанай прытаро́чанаю |
прытаро́чаным | прытаро́чанымі | |
| прытаро́чаным | прытаро́чанай | прытаро́чаным | прытаро́чаных | |
Кароткая форма: прытаро́чана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)