прысуджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прысуджа́ю прысуджа́ем
2-я ас. прысуджа́еш прысуджа́еце
3-я ас. прысуджа́е прысуджа́юць
Прошлы час
м. прысуджа́ў прысуджа́лі
ж. прысуджа́ла
н. прысуджа́ла
Загадны лад
2-я ас. прысуджа́й прысуджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прысуджа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысуджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прысудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысуджа́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прысуджаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысуджаць — прысудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

определя́ть несов.

1. (устанавливать) вызнача́ць, устана́ўліваць;

определя́ть боле́знь вызнача́ць (устана́ўліваць) хваро́бу;

определя́ть расстоя́ние вызнача́ць (устана́ўліваць) адле́гласць;

2. (очерчивать границы, пределы) акрэ́сліваць;

3. (раскрывать содержание понятия) выяўля́ць, вызнача́ць; (давать определение) дава́ць азначэ́нне;

4. (назначать) вызнача́ць, прызнача́ць;

5. (обусловливать) вызнача́ць, абумо́ўліваць;

бытие́ определя́ет созна́ние быццё вызнача́е свядо́масць;

хоро́шая обрабо́тка по́чвы определя́ет бога́тый урожа́й до́брая апрацо́ўка гле́бы вызнача́е (абумо́ўлівае) бага́ты ўраджа́й;

6. (выносить решение) юр. пастанаўля́ць; прысуджа́ць; (меру наказания) вызнача́ць;

суд определя́ет сле́дующее суд пастанаўля́е насту́пнае;

7. (назначать на должность) уст., прост. прызнача́ць; (устраивать) ула́джваць;

8. (в школу и т. п.) аддава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)