прырахо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прырахо́ўваю прырахо́ўваем
2-я ас. прырахо́ўваеш прырахо́ўваеце
3-я ас. прырахо́ўвае прырахо́ўваюць
Прошлы час
м. прырахо́ўваў прырахо́ўвалі
ж. прырахо́ўвала
н. прырахо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. прырахо́ўвай прырахо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прырахо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прырахо́ўваць несов., разг., см. прылі́чваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прырахаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)