прыпы́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпы́нак |
прыпы́нкі |
| Р. |
прыпы́нку |
прыпы́нкаў |
| Д. |
прыпы́нку |
прыпы́нкам |
| В. |
прыпы́нак |
прыпы́нкі |
| Т. |
прыпы́нкам |
прыпы́нкамі |
| М. |
прыпы́нку |
прыпы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праця́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі (—).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
препина́ние / зна́ки препина́ния грам. зна́кі прыпы́нку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
двукро́п’е, -я, мн. -і, -яў, н.
Знак прыпынку ў выглядзе дзвюх кропак, размешчаных адна над адной (:).
Паставіць д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пунктуа́цыя, ‑і, ж.
Сістэма расстаноўкі знакаў прыпынку. Правілы пунктуацыі. Засвоіць пунктуацыю. // Уст. Знакі прыпынку.
[Ад лап. punctum — кропка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпы́начны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прыпынку, прызначаны для прыпынення, прыпынку. Прыпыначны пункт. Прыпыначны механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пунктуа́цыя, -і, ж.
Вучэнне аб сістэме знакаў прыпынку і правілах іх выкарыстання ў пісьмовым тэксце.
Засвоіць пунктуацыю.
|| прым. пунктуацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́ска³, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.
Знак прыпынку (,), які раздзяляе словы, групы слоў і сказы.
Раздзяліць коскай аднародныя члены сказа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)