прыпы́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпы́лены прыпы́леная прыпы́ленае прыпы́леныя
Р. прыпы́ленага прыпы́ленай
прыпы́ленае		 прыпы́ленага прыпы́леных
Д. прыпы́ленаму прыпы́ленай прыпы́ленаму прыпы́леным
В. прыпы́лены (неадуш.)
прыпы́ленага (адуш.)		 прыпы́леную прыпы́ленае прыпы́леныя (неадуш.)
прыпы́леных (адуш.)
Т. прыпы́леным прыпы́ленай
прыпы́ленаю		 прыпы́леным прыпы́ленымі
М. прыпы́леным прыпы́ленай прыпы́леным прыпы́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпы́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпы́лены прыпы́леная прыпы́ленае прыпы́леныя
Р. прыпы́ленага прыпы́ленай
прыпы́ленае		 прыпы́ленага прыпы́леных
Д. прыпы́ленаму прыпы́ленай прыпы́ленаму прыпы́леным
В. прыпы́лены (неадуш.)
прыпы́ленага (адуш.)		 прыпы́леную прыпы́ленае прыпы́леныя (неадуш.)
прыпы́леных (адуш.)
Т. прыпы́леным прыпы́ленай
прыпы́ленаю		 прыпы́леным прыпы́ленымі
М. прыпы́леным прыпы́ленай прыпы́леным прыпы́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпы́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпы́лены прыпы́леная прыпы́ленае прыпы́леныя
Р. прыпы́ленага прыпы́ленай
прыпы́ленае		 прыпы́ленага прыпы́леных
Д. прыпы́ленаму прыпы́ленай прыпы́ленаму прыпы́леным
В. прыпы́лены (неадуш.)
прыпы́ленага (адуш.)		 прыпы́леную прыпы́ленае прыпы́леныя (неадуш.)
прыпы́леных (адуш.)
Т. прыпы́леным прыпы́ленай
прыпы́ленаю		 прыпы́леным прыпы́ленымі
М. прыпы́леным прыпы́ленай прыпы́леным прыпы́леных

Кароткая форма: прыпы́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпы́лены разг. слегка́ запылённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпы́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыпыліць (у 1, 2 знач.).

2. Пакрыты тонкім слоем пылу. Міканор быў перад Глушаком: у картовым мятым пінжачку, віслым галіфэ, у прыпыленых ботах. Мележ. [Бусляня], жаўтаротае і безгаловае, сядзела ў прыпыленым драсёне .. каля пешаходнай сцежкі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыпы́лены ’пакрыты тонкім слоем пылу’ (ТСБМ), перан. прыпу́лены ’прыдуркаваты’ (ТС). Ад прыпылі́ць (прыпулі́ць) ’прысыпаць, прыцерушыць’ (ТС). Да пыл (гл.). Апошняе значэнне адпавядае рус. разм. припы́ленный ’тс’, якое кандэнсуе фразеалагізм пыльным мешком по голове ударенный.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пілігры́м, ‑а, м.

Кніжн. уст. Паломнік, вандроўны багамолец. // перан. Вандроўнік, падарожны. Прыпылены пілігрым стаіць ля чужога парога. І ніхто не пазнае яго. Нават яна. І ніхто не ведае, што тут разбіта ягонае сэрца. М. Стральцоў.

[Ад лац. peregrinus — чужаземец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)