прыпха́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпха́ю прыпха́ем
2-я ас. прыпха́еш прыпха́еце
3-я ас. прыпха́е прыпха́юць
Прошлы час
м. прыпха́ў прыпха́лі
ж. прыпха́ла
н. прыпха́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпха́й прыпха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпха́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпха́ць сов., разг. притолка́ть;

сяк-та́к ~ха́лі машы́ну ў гара́ж — ко́е-ка́к притолка́ли маши́ну в гара́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Разм. Пхаючы, штурхаючы, прысунуць, даставіць куды‑н. Прыпхаць скрыню да сценкі. Прыпхаць машыну ў гарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

притолка́ть сов., прост. прышту́рхаць, прыпха́ць, прыпхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпіха́ць несов., разг.

1. прита́лкивать; см. прыпха́ць;

2. (толкая) придвига́ть; см. прыпхну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)