прыпа́рваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпа́рваю прыпа́рваем
2-я ас. прыпа́рваеш прыпа́рваеце
3-я ас. прыпа́рвае прыпа́рваюць
Прошлы час
м. прыпа́рваў прыпа́рвалі
ж. прыпа́рвала
н. прыпа́рвала
Загадны лад
2-я ас. прыпа́рвай прыпа́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпа́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпа́рваць несов.

1. разг. припа́ривать; см. прыпа́рыць 1;

2. безл. па́рить, си́льно пригрева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

припа́ривать несов., прост. прыпа́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпарваць — прыпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпа́рванне ср. (действие) припа́ривание; см. прыпа́рваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпа́рвацца несов., страд. припа́риваться; см. прыпа́рваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыва́рваць ’прыпарваць’ (ТС). Да вары́ць 2 ’моцна грэць (пра сонца); парыць (пра надвор’е)’ (гл.). Відавочна, усходнеславянскае, параўн. рус. прива́ривать ’пячы гарачынёй, спёкай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыпа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыпарваць — прыпарыць (у 1 знач.).

2. Якое‑н. рэчыва, вадкае або цестападобнае, якое прыкладваецца гарачым да хворага месца. Маці яму і банькі ставіла і гарачыя прыпаркі рабіла, шкіпінарам націрала яго, а Лёньку з кожным днём усё больш і больш займала дух. Гроднеў.

3. перан. Разм. Лупцоўка; наганяй. — Ну і дасць жа табе бацька прыпарку, як раскажу. Пташнікаў.

•••

Як мёртваму прыпарка (паможа) — аб тым, што не можа дапамагчы, прынесці карысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)