прына́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прына́джваю прына́джваем
2-я ас. прына́джваеш прына́джваеце
3-я ас. прына́джвае прына́джваюць
Прошлы час
м. прына́джваў прына́джвалі
ж. прына́джвала
н. прына́джвала
Загадны лад
2-я ас. прына́джвай прына́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прына́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прына́джваць несов.

1. охот., рыб. прива́живать, прима́нивать; прика́рмливать;

2. прима́нивать, привлека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прына́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прынадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прына́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

1. Прыцягваючы ўвагу кормам, прынадай, прымусіць наблізіцца.

П. птушку.

2. Прывучыць да каго-, чаго-н. ласкай, увагай; выклікаць сімпатыю да сабе.

Прынадзіла дзяцейзусёй вуліцы.

|| незак. прына́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прына́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прива́живать несов.

1. прына́джваць; на́дзіць;

2. разг. прына́джваць; (привлекать) разг. прыва́бліваць, ва́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прима́нивать несов. прыва́бліваць; (приманкой) прына́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прына́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прынаджваць — прынадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прына́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прынадзіцца.

2. Зал. да прынаджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прынаджваць — прыладзіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. прыладжвацца — прыладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падна́джваць

‘прынаджваць, вабіць, прыцягваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падна́джваю падна́джваем
2-я ас. падна́джваеш падна́джваеце
3-я ас. падна́джвае падна́джваюць
Прошлы час
м. падна́джваў падна́джвалі
ж. падна́джвала
н. падна́джвала
Загадны лад
2-я ас. падна́джвай падна́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падна́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)