Verbum

анлайнавы слоўнік

прына́джваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прына́джваць несов.

1. охот., рыб. прива́живать, прима́нивать; прика́рмливать;

2. прима́нивать, привлека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прына́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прынадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прына́джваць, прына́дзіць ánlocken vt, ánziehen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прына́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго (што).

1. Прыцягваючы ўвагу кормам, прынадай, прымусіць наблізіцца.

П. птушку.

2. Прывучыць да каго-, чаго-н. ласкай, увагай; выклікаць сімпатыю да сабе.

Прынадзіла дзяцейзусёй вуліцы.

|| незак. прына́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прына́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прива́живать несов.

1. прына́джваць; на́дзіць;

2. разг. прына́джваць; (привлекать) разг. прыва́бліваць, ва́біць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

decoy² [dɪˈkɔɪ] v. зава́бліваць, прыва́бліваць, прына́джваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прима́нивать несов. прыва́бліваць; (приманкой) прына́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прына́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прынаджваць — прынадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прына́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прынадзіцца.

2. Зал. да прынаджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)