прыміты́ўны, -ая, -ае.

1. Просты, не складаны па будове, выкананні.

Прымітыўная тэхніка.

2. Недастаткова глыбокі, надта спрошчаны.

П. падыход да з’явы.

3. Неразвіты.

Прымітыўная асоба.

|| наз. прыміты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыміты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыміты́ўны прыміты́ўная прыміты́ўнае прыміты́ўныя
Р. прыміты́ўнага прыміты́ўнай
прыміты́ўнае		 прыміты́ўнага прыміты́ўных
Д. прыміты́ўнаму прыміты́ўнай прыміты́ўнаму прыміты́ўным
В. прыміты́ўны (неадуш.)
прыміты́ўнага (адуш.)		 прыміты́ўную прыміты́ўнае прыміты́ўныя (неадуш.)
прыміты́ўных (адуш.)
Т. прыміты́ўным прыміты́ўнай
прыміты́ўнаю		 прыміты́ўным прыміты́ўнымі
М. прыміты́ўным прыміты́ўнай прыміты́ўным прыміты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыміты́ўны в разн. знач. примити́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Просты, нескладаны па будове; груба зроблены. Прымітыўныя інструменты. □ Супраць гармат і мячоў радзівілаўскага войска ўзброены .. [народныя масы] былі вельмі прымітыўнай зброяй — сякерамі і косамі. Глебка. Недалёчка над каналам перакінуты прымітыўны мосцік. Пестрак. Нямецкую мову я крыху вывучаў і прымітыўныя сказы і звароты ведаў. Дубоўка. // Нізкі па ступені развіцця; недасканалы. Прымітыўная гаспадарка. Прымітыўны твор. □ Уважліва разглядаю ўзоры на сценах. Яны простыя, часам здаюцца нават .. прымітыўнымі. «Маладосць».

2. Недастаткова глыбокі, спрошчаны. Прымітыўны падыход да з’явы. Прымітыўны спосаб рашэння задачы. □ Гутарка ідзе аб прымітыўным падзеле на герояў станоўчых і адмоўных. Шкраба.

3. Недастаткова адукаваны, малакультурны. [Лорду] здавалася, а можа гэта было і сапраўды, што жыццё гэтых простых людзей, такіх прымітыўных і наіўных, шмат чым больш чалавечнае. Лынькоў.

4. Які адносіцца да ранніх стадый развіцця чалавецтва; першабытны. Прымітыўныя плямёны. Прымітыўнае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́жана-прыміты́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зву́жана-прыміты́ўны зву́жана-прыміты́ўная зву́жана-прыміты́ўнае зву́жана-прыміты́ўныя
Р. зву́жана-прыміты́ўнага зву́жана-прыміты́ўнай
зву́жана-прыміты́ўнае		 зву́жана-прыміты́ўнага зву́жана-прыміты́ўных
Д. зву́жана-прыміты́ўнаму зву́жана-прыміты́ўнай зву́жана-прыміты́ўнаму зву́жана-прыміты́ўным
В. зву́жана-прыміты́ўны (неадуш.)
зву́жана-прыміты́ўнага (адуш.)		 зву́жана-прыміты́ўную зву́жана-прыміты́ўнае зву́жана-прыміты́ўныя (неадуш.)
зву́жана-прыміты́ўных (адуш.)
Т. зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўнай
зву́жана-прыміты́ўнаю		 зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўнымі
М. зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўнай зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зву́жана-прыміты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зву́жана-прыміты́ўны зву́жана-прыміты́ўная зву́жана-прыміты́ўнае зву́жана-прыміты́ўныя
Р. зву́жана-прыміты́ўнага зву́жана-прыміты́ўнай
зву́жана-прыміты́ўнае		 зву́жана-прыміты́ўнага зву́жана-прыміты́ўных
Д. зву́жана-прыміты́ўнаму зву́жана-прыміты́ўнай зву́жана-прыміты́ўнаму зву́жана-прыміты́ўным
В. зву́жана-прыміты́ўны (неадуш.)
зву́жана-прыміты́ўнага (адуш.)		 зву́жана-прыміты́ўную зву́жана-прыміты́ўнае зву́жана-прыміты́ўныя (неадуш.)
зву́жана-прыміты́ўных (адуш.)
Т. зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўнай
зву́жана-прыміты́ўнаю		 зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўнымі
М. зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўнай зву́жана-прыміты́ўным зву́жана-прыміты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

примити́вный прыміты́ўны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

немудраге́лісты, -ая, -ае (разм.).

Самы звычайны, просты; прымітыўны.

Н. інструмент.

|| наз. немудраге́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незате́йливый няхі́тры; немудраге́лісты; про́сты; (примитивный) прыміты́ўны; несклада́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спро́шчаны, -ая, -ае.

1. Прасцейшы за папярэдні.

С. механізм.

2. Залішне просты, недастаткова глыбокі; прымітыўны.

С. фінал рамана.

Спрошчанае ўяўленне пра жыццё.

|| наз. спро́шчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)