прыміра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыміра́ю прыміра́ем
2-я ас. прыміра́еш прыміра́еце
3-я ас. прыміра́е прыміра́юць
Прошлы час
м. прыміра́ў прыміра́лі
ж. прыміра́ла
н. прыміра́ла
Загадны лад
2-я ас. прыміра́й прыміра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыміра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыміра́ць несов., в разн. знач. примиря́ть, мири́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прымівыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

примиря́ть несов. прыміра́ць; (мирить) міры́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыміра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прымірыцца.

2. Зал. да прыміраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыміры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыміру́ прымі́рым
2-я ас. прымі́рыш прымі́рыце
3-я ас. прымі́рыць прымі́раць
Прошлы час
м. прыміры́ў прыміры́лі
ж. прыміры́ла
н. прыміры́ла
Загадны лад
2-я ас. прыміры́ прыміры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыміры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

умиротворя́ть несов. (примирять кого с кем) прыміра́ць, заміра́ць; (успокаивать) супако́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ладук ’любісцік аптэчны, Levisticum officinale Koch’ (він., Кіс.). Відавочна, ад ладзіць і суф. ‑ук. Параўн. рус. ладитьпрыміраць, мірыць мужа і жонку пры дапамозе нагавораў, траў і іншых знахарскіх сродкаў’. Параўн. таксама ўкр. ладуй ’мак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прымірэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прыміраць — прымірыць і прымірацца — прымірыцца (у 1 знач.).

2. Стан паводле дзеясл. прымірацца — прымірыцца (у 2 знач.). Язык .. [Чыкілевіча] казаў аб прымірэнні з горкаю доляю, а мыслі напружана шукалі спосабу самай жорсткай помсты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)