пры́мы, -аў.

Пражыванне мужчыны пасля жаніцьбы ў сям’і жонкі.

Пайсці ў п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́мы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. пры́мы
Р. пры́маў
Д. пры́мам
В. пры́мы
Т. пры́мамі
М. пры́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пры́мы: пайсці́ ў п. пойти́ в примаки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́мы, ‑аў; адз. няма.

Пасяленне, пражыванне мужчыны пасля жаніцьбы ў сям’і жонкі; прымацтва. Маці кажа, што трэба сыну ісці куды-небудзь у прымы, да багатай дзеўкі, а бацька пярэчыць: «Прымачы хлеб сабачы»... Пестрак. Прымы .. [Лапінкі] нясытыя: морг поля і хата на курынай ножцы. Брыль.

•••

Прыстаць (пайсці) у прымы гл. прыстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пры́мы ў словазлучэнні прыстаць у прымы ’пайсці ў прымакі’ (Мартынаў, Лекс. Палесся, 15). Гл. прыма́к, прыма́ць2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пры́ма-балеры́на, пры́мы-балеры́ны, мн. пры́мы-балеры́ны, пры́м-балеры́н, ж.

Балерына, якая выконвае першыя ролі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́ма

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пры́ма
Р. пры́мы
Д. пры́ме
В. пры́му
Т. пры́май
пры́маю
М. пры́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

при́ма-балери́на пры́ма-балеры́на, род. пры́мы-балеры́ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́ма-балеры́на, прымы-балерыны, ж.

Балерына, якая выконвае першыя ролі ў балеце.

[Іт. prima ballerina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

септако́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

У музыцы — акорд, які складаецца з прымы (асноўнага тону), тэрцыі, квінты і септымы.

[Ад лац. septimus — сёмы і іт. accordo — акорд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)