прымусо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымусо́вы прымусо́вая прымусо́вае прымусо́выя
Р. прымусо́вага прымусо́вай
прымусо́вае		 прымусо́вага прымусо́вых
Д. прымусо́ваму прымусо́вай прымусо́ваму прымусо́вым
В. прымусо́вы (неадуш.)
прымусо́вага (адуш.)		 прымусо́вую прымусо́вае прымусо́выя (неадуш.)
прымусо́вых (адуш.)
Т. прымусо́вым прымусо́вай
прымусо́ваю		 прымусо́вым прымусо́вымі
М. прымусо́вым прымусо́вай прымусо́вым прымусо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прымусо́вы, -ая, -ае.

Які праводзіцца, робіцца па прымусе.

Прымусовыя работы.

|| наз. прымусо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

добраахво́тна-прымусо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. добраахво́тна-прымусо́вы добраахво́тна-прымусо́вая добраахво́тна-прымусо́вае добраахво́тна-прымусо́выя
Р. добраахво́тна-прымусо́вага добраахво́тна-прымусо́вай
добраахво́тна-прымусо́вае		 добраахво́тна-прымусо́вага добраахво́тна-прымусо́вых
Д. добраахво́тна-прымусо́ваму добраахво́тна-прымусо́вай добраахво́тна-прымусо́ваму добраахво́тна-прымусо́вым
В. добраахво́тна-прымусо́вы (неадуш.)
добраахво́тна-прымусо́вага (адуш.)		 добраахво́тна-прымусо́вую добраахво́тна-прымусо́вае добраахво́тна-прымусо́выя (неадуш.)
добраахво́тна-прымусо́вых (адуш.)
Т. добраахво́тна-прымусо́вым добраахво́тна-прымусо́вай
добраахво́тна-прымусо́ваю		 добраахво́тна-прымусо́вым добраахво́тна-прымусо́вымі
М. добраахво́тна-прымусо́вым добраахво́тна-прымусо́вай добраахво́тна-прымусо́вым добраахво́тна-прымусо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перемещённый пераме́шчаны;

перемещённые ли́ца прымусо́выя перасяле́нцы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

принуди́тельный прымусо́вы;

принуди́тельные рабо́ты прымусо́выя рабо́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымусо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Разм. Прымусовыя работы. Адбыць прымусоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́тарга, -і, ДМ -рзе, ж.

1. Цяжкія прымусовыя работы для зняволеных у турмах ці ў іншых месцах зняволення ўзмоцненага рэжыму.

Саслаць на катаргу.

2. перан. Пра цяжкую працу, невыноснае жыццё.

Не работа, а к.

|| прым. ка́таржны, -ая, -ае.

Катаржная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымусо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіцца, робіцца па прымусу. Прымусовае перасяленне. // Вымушаны неабходнасцю, якімі‑н. акалічнасцямі. Прыгнятала прымусовая бяздзейнасць, шчымлівая туга. Машара.

•••

Прымусовыя работы гл. работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпрэса́ліі, ‑лій; адз. рэпрэсалія, ‑і, ж.

Кніжн. Прымусовыя меры з боку адной дзяржавы ў адносінах да другой у адказ на неправамерныя дзеянні. // Уст. Рэпрэсіўныя меры.

[Лац. repressaliae.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смяро́тнік, ‑а, м.

Той, хто асуджаны на смерць або прыгавораны да пакарання смерцю. Ледзь перастаўляючы ногі, раз-пораз адпачываючы на прыдарожных кам[янях] і ў кюветах, пляліся счарнелыя чалавечыя здані — смяротніка Трасцянца, вязці, вывезеныя фашыстамі ў турмы другіх гарадоў, у канцэнтрацыйныя лагеры, на прымусовыя работы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)