прыма́ты, -аў, адз. -ма́т, М -ма́це, м. (спец.).

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (людзі, малпы і паўмалпы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыма́ты мн., зоол. прима́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыма́ты, ‑аў; адз. няма.

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (паўмалпы і малпы).

[Лац. primates.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыма́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыма́т прыма́ты
Р. прыма́та прыма́таў
Д. прыма́ту прыма́там
В. прыма́та прыма́таў
Т. прыма́там прыма́тамі
М. прыма́це прыма́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прима́ты мн., зоол. прыма́ты, -таў, ед. прыма́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)