прыма́ты, -аў, адз. -ма́т, М -ма́це, м. (спец.).

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (людзі, малпы і паўмалпы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыма́ты мн., зоол. прима́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыма́ты, ‑аў; адз. няма.

Атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых (паўмалпы і малпы).

[Лац. primates.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыматы

т. 13, с. 71

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прыма́ты

(н.-лац. primates, ад лац. primates = найпершыя, самыя галоўныя)

атрад найбольш высокаарганізаваных млекакормячых, да якіх належаць малпы і людзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прыма́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыма́т прыма́ты
Р. прыма́та прыма́таў
Д. прыма́ту прыма́там
В. прыма́та прыма́таў
Т. прыма́там прыма́тамі
М. прыма́це прыма́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прима́ты мн., зоол. прыма́ты, -таў, ед. прыма́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Primáten

pl заал. прыма́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыматало́гія

(ад прыматы + -логія)

раздзел антрапалогіі, які вывучае прыматаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пара́нтрапы

(ад пара- + -антрап)

выкапнёвыя чалавекападобныя прыматы, блізкія да аўстралапітэкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)