прыляце́ць, -лячу́, -ляці́ш, -ляці́ць; -ляці́м, -лецяце́, -ляця́ць; -ляці́; зак.
Лецячы (у 1 і 2 знач.), прыбыць, дасягнуць чаго-н.
Шпакі прыляцелі.
Хлопчык прыляцеў з трывожнай весткай.
|| незак. прылята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прылёт, -у, М -лёце, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыляце́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прылячу́ |
прыляці́м |
| 2-я ас. |
прыляці́ш |
прылеціце́ |
| 3-я ас. |
прыляці́ць |
прыляця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прыляце́ў |
прыляце́лі |
| ж. |
прыляце́ла |
| н. |
прыляце́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыляці́ |
прыляці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыляце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыляце́ць сов.
1. прилете́ть;
2. разг. (бегом) прилете́ть, примча́ться, принести́сь, прибежа́ть;
хло́пчык ~це́ў даха́ты — ма́льчик прилете́л (примча́лся) домо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыляце́ць, ‑лячу, ‑ляціш, ‑ляціць; ‑ляцім, ‑леціце; зак.
1. Лецячы, прыбыць куды‑н., з’явіцца дзе‑н. Птушкі прыляцелі. Самалёт прыляцеў. □ Росквіт ніў святкуе лета, Час жніва не за гарой. Па астачу мёду ў кветках Прыляцеў пчаліны рой. А. Александровіч. Гляджу на бярозу я кожнае ранне — А мо прыляцелі шпакі? Панчанка. Снарад упаў каля дарогі неспадзявана — прыляцеў аднекуль, і ніхто нават не пачуў. Чыгрынаў. // Данесціся (пра гукі, шум і пад.). З ракі прыляцела раптам прыпеўка папулярнай студэнцкай песні. Мурашка. // перан. Хутка дайсці, распаўсюдзіцца. Шырокім шляхам прыляцела ў вёску чутка аб рэвалюцыі. Краўчанка.
2. Разм. Хутка прыбегчы, прыехаць. — Мабыць, прачуў, што млын твой апошнія дні дажывае, вось і прыляцеў ні свет ні зара? Асіпенка. У той жа дзень .. [Дзямід Сыч] раніцой першы прыляцеў на ферму. Паслядовіч. З самага ранку прыляцеў на матацыкле старшыня сельсавета Павел Туравец. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прылята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыляцець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрылята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.
Прыляцець — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.
Птушкі папрыляталі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напрылята́ць, ‑ае; безас. зак., каго-чаго.
Прыляцець, прыбыць у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прылёт, ‑у, М ‑лёце, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. прылятаць — прыляцець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прыро́іць ’прыляцець’ (ТС). Да ро́іць ’ляцець, валіць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)