прыла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыла́дны прыла́дная прыла́днае прыла́дныя
Р. прыла́днага прыла́днай
прыла́днае		 прыла́днага прыла́дных
Д. прыла́днаму прыла́днай прыла́днаму прыла́дным
В. прыла́дны (неадуш.)
прыла́днага (адуш.)		 прыла́дную прыла́днае прыла́дныя (неадуш.)
прыла́дных (адуш.)
Т. прыла́дным прыла́днай
прыла́днаю		 прыла́дным прыла́днымі
М. прыла́дным прыла́днай прыла́дным прыла́дных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыла́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да практыкаванняў на спартыўных прыладах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ла́д, ж.

1. Тэхнічнае прыстасаванне, пры дапамозе якога выконваецца работа ці якое-н. дзеянне.

Прылады працы.

Сельскагаспадарчая п.

2. Тое, што і прыбор (у 2 знач.).

Аптэчная п.

3. часцей мн. Камплект прадметаў для выканання аднаго працэсу, напрамку работ.

Рыбалоўныя прылады.

Спартыўныя прылады.

|| прым. прыла́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снаря́дный

1. воен. снара́дны;

снаря́дный я́щик снара́дная скры́нка;

2. спорт. прыла́дны, снара́дны;

снаря́дная гимна́стика прыла́дная (снара́дная) гімна́стыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)