прыкі́даць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкі́даю прыкі́даем
2-я ас. прыкі́даеш прыкі́даеце
3-я ас. прыкі́дае прыкі́даюць
Прошлы час
м. прыкі́даў прыкі́далі
ж. прыкі́дала
н. прыкі́дала
Загадны лад
2-я ас. прыкі́дай прыкі́дайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкі́даўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкіда́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыкіда́ю прыкіда́ем
2-я ас. прыкіда́еш прыкіда́еце
3-я ас. прыкіда́е прыкіда́юць
Прошлы час
м. прыкіда́ў прыкіда́лі
ж. прыкіда́ла
н. прыкіда́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкіда́й прыкіда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыкіда́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкіда́ць несов.

1. (бросая, прибавлять) прибра́сывать, прики́дывать;

2. (прибавлять) прики́дывать, набавля́ть;

3. (приблизительно определять, рассчитывать) прики́дывать;

1-3 см. прыкі́нуць;

4. (слегка засыпать, забрасывать) прикрыва́ть, прибра́сывать;

5. (бросая, класть вплотную к какому-л. предмету) прики́дывать, прибра́сывать;

4-5 см. прыкі́даць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Прыкрыць, накідаўшы зверху чаго‑н. Муж узяў мяшок.., прыкідаў сенам і заклаў зверху кулямі. Галавач. [Бацька:] — Я .. [куфэрак] анучамі прыкідаў ды старым рыззём. Чарнышэвіч.

2. Адкідаючы, наблізіць да чаго‑н. Прыкідаць снег да плота.

прыкіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

1. Незак. да прыкі́даць.

2. Незак. да прыкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак.

1. Прыблізна злічыць, вызначыць што-н. (разм.).

П. на калькулятары.

2. што і чаго. Дабавіць.

Прыкінь сто рублёў.

|| незак. прыкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прыкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыкі́дка, -і, ДМ -дцы, ж. і прыкі́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да прыкі́даць.

2. Незак. да прыкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыкідваць — прыкі́даць, прыкінуць і прыкідвацца — прыкінуцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прибра́сывать несов., разг.

1. (бросая, положить вплотную) прыкіда́ць, прыкі́дваць;

2. (прибавлять) прыкіда́ць, прыкі́дваць; падкіда́ць, падкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикида́ть сов., разг. прыкі́даць, мног. папрыкіда́ць, папрыкі́дваць;

прикида́ть снег к забо́ру прыкі́даць снег да пло́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыкіда́ць (у 2 знач.) — прыкінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)