прыкрыццё, -я́, н.
Ахова, заслона.
Пад прыкрыццём агню зенітных батарэй.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыкрыццё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыкрыццё́ |
| Р. |
прыкрыцця́ |
| Д. |
прыкрыццю́ |
| В. |
прыкрыццё́ |
| Т. |
прыкрыццём |
| М. |
прыкрыцці́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыкрыццё ср. (защита, охрана) прикры́тие;
пад ~ццём гарма́т — под прикры́тием пу́шек
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкрыццё, ‑я, н.
Ахова, заслона. Мы адкрылі агонь і пад прыкрыццём яго выхапілі перабежчыка. Скрыпка. Пад прыкрыццём ночы рыхтуецца нечаканы ўдар па тыле «праціўніка». Жычка. Пад прыкрыццём густога туману сапёры непрыкметна прасунуліся наперад. Шыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прикры́тие в разн. знач. прыкрыццё, -цця́ ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазаляга́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Залегчы, легчы за якое‑н. прыкрыццё — пра ўсіх, многіх. Пазалягаць у засадзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́верс¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Папярочнае прыкрыццё (насып) у акопах, траншэях, прызначанае для засцярогі ад агню з флангаў.
2. Папярочная дамба, якая ідзе ад берага да сярэдзіны ракі.
|| прым. тра́версны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шы́рма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. Пакаёвая, складная перасоўная перагародка з рам-створак, абцягнутых тканінай, паперай.
Ложак стаіць за шырмай.
2. перан. Прыкрыццё чаго-н. (звычайна непрыгожага, нядобрага; кніжн.).
За шырмай гучных слоў.
|| прым. шы́рменны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Парава́н ’занавеска’ (Сцяшк., Мат. Гом.). З польск. parawan (ik) ’шырма, прыкрыццё’. Польск. з франц. paravent ’тс’, літаральна ’супраць ветру’ (Брукнер, 396).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Канвой ’узброенае суправаджэнне, прыкрыццё’ (ТСБМ). З рус. конвой, якое з гал. konvooi або франц. convoi ’суправаджэнне, абоз’ < convoyer ’суправаджаць’, < нар.-лац. *conviare ’тс’ < лац. via ’дарога’ (Фасмер, 2, 308; Слаўскі, 2, 445). Сюды ж коласаўскі наватвор канвойнік ’канваір’ (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)