прыкаці́ць, -ачу́, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак.
1. што. Коцячы, даставіць.
П. бервяно.
2. Тое, што і прыехаць (звычайна хутка ці нечакана; разм.).
Прыкаціў дарагі госць.
|| незак. прыко́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыкаці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыкачу́ |
прыко́цім |
| 2-я ас. |
прыко́ціш |
прыко́ціце |
| 3-я ас. |
прыко́ціць |
прыко́цяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыкаці́ў |
прыкаці́лі |
| ж. |
прыкаці́ла |
| н. |
прыкаці́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыкаці́ |
прыкаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыкаці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыкаці́ць I сов.
1. прикати́ть;
п. ко́ла — прикати́ть колесо́;
2. разг. (приехать) прикати́ть
прыкаці́ць II сов., прост. роди́ть, произвести́ на свет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыкаці́ць 1, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак. каго-што.
1. Коцячы, наблізіць, даставіць куды‑н. Прыкаціць бервяно. □ Янушак .. шмыгнуў у бочку з-пад салідолу, якую прыкаціў быў некалі да кароўніка Рыбалтоўскі, каб укапаць яе і паліць вадой. Дайліда. // што. Даставіць саматугам куды‑н. (воз, матацыкл і пад.). У гэты ж дзень да .. [механіка] прыкаціў свой веласіпед Несцер Ігнатавіч. Дубоўка. Пакуль настаўнік прыкаціў свой матацыкл да возера, на беразе ўжо гарэў касцёр. Скрыпка.
2. Разм. Прыехаць, прыбыць. Прыкацілі мы ў гарадок на самай лепшай трафейнай машыне. Якімовіч. І вось у бліжэйшую нядзелю пачалі з’язджацца сваякі. Першы прыкаціў у размаляваным вазку дзед Юрка з бабаю Крысяю. С. Александровіч. Аўтобус, нарэшце, прыкаціў, з яго выйшлі пасажыры, што прыехалі з горада. Васілёнак.
прыкаці́ць 2, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго.
Разм. Нарадзіць, прывесці. — Маладзец, сына прыкаціла, — сказала бабка, калі дзіцянё закугакала ў яе на руках. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыко́чваць гл. прыкаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прикати́ть сов.
1. прыкаці́ць, мног. папрыко́чваць;
прикати́ть бо́чку прыкаці́ць бо́чку;
2. (приехать) разг. прыкаці́ць; прые́хаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папрыко́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Прыкаціць, даставіць куды-н. усё, многае.
П. бочкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыко́чваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыкаціць 1.
прыко́чваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да прыкаціць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыко́чаны прика́ченный; см. прыкаці́ць I 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыко́чваць несов. прика́тывать; см. прыкаці́ць I 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)