прыкаці́ць, -ачу́, -о́ціш, -о́ціць; -о́чаны; зак.

1. што. Коцячы, даставіць.

П. бервяно.

2. Тое, што і прыехаць (звычайна хутка ці нечакана; разм.).

Прыкаціў дарагі госць.

|| незак. прыко́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыкачу́ прыко́цім
2-я ас. прыко́ціш прыко́ціце
3-я ас. прыко́ціць прыко́цяць
Прошлы час
м. прыкаці́ў прыкаці́лі
ж. прыкаці́ла
н. прыкаці́ла
Загадны лад
2-я ас. прыкаці́ прыкаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыкаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыкаці́ць I сов.

1. прикати́ть;

п. ко́ла — прикати́ть колесо́;

2. разг. (приехать) прикати́ть

прыкаці́ць II сов., прост. роди́ть, произвести́ на свет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкаці́ць ​1, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак. каго-што.

1. Коцячы, наблізіць, даставіць куды‑н. Прыкаціць бервяно. □ Янушак .. шмыгнуў у бочку з-пад салідолу, якую прыкаціў быў некалі да кароўніка Рыбалтоўскі, каб укапаць яе і паліць вадой. Дайліда. // што. Даставіць саматугам куды‑н. (воз, матацыкл і пад.). У гэты ж дзень да .. [механіка] прыкаціў свой веласіпед Несцер Ігнатавіч. Дубоўка. Пакуль настаўнік прыкаціў свой матацыкл да возера, на беразе ўжо гарэў касцёр. Скрыпка.

2. Разм. Прыехаць, прыбыць. Прыкацілі мы ў гарадок на самай лепшай трафейнай машыне. Якімовіч. І вось у бліжэйшую нядзелю пачалі з’язджацца сваякі. Першы прыкаціў у размаляваным вазку дзед Юрка з бабаю Крысяю. С. Александровіч. Аўтобус, нарэшце, прыкаціў, з яго выйшлі пасажыры, што прыехалі з горада. Васілёнак.

прыкаці́ць ​2, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго.

Разм. Нарадзіць, прывесці. — Маладзец, сына прыкаціла, — сказала бабка, калі дзіцянё закугакала ў яе на руках. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкаці́ць

1. (her)ánrollen vt, heránwälzen vt;

2. разм. (прыехаць) ángesaust kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыко́чваць гл. прыкаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прикати́ть сов.

1. прыкаці́ць, мног. папрыко́чваць;

прикати́ть бо́чку прыкаці́ць бо́чку;

2. (приехать) разг. прыкаці́ць; прые́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыко́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прыкаціць, даставіць куды-н. усё, многае.

П. бочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыко́чваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкаціць ​1.

прыко́чваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прыкаціць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыко́чаны прика́ченный; см. прыкаці́ць I 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)