прыжыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыжыва́юся прыжыва́емся
2-я ас. прыжыва́ешся прыжыва́ецеся
3-я ас. прыжыва́ецца прыжыва́юцца
Прошлы час
м. прыжыва́ўся прыжыва́ліся
ж. прыжыва́лася
н. прыжыва́лася
Загадны лад
2-я ас. прыжыва́йся прыжыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыжыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжыва́цца несов.

1. прижива́ться;

2. (о растениях) прижива́ться; принима́ться; (прирастать) приживля́ться;

3. перен. привива́ться, закрепля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыжыцца.

2. Зал. да прыжываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжы́цца, -ыву́ся, -ыве́шся, -ыве́цца; -ывёмся, -ывяце́ся, -ыву́цца; -ы́ўся, -ыла́ся, -ло́ся; зак.

1. Прыстасавацца да дадзеных умоў (бытавых, кліматычных і пад.).

П. на новым месцы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прырасці, зрасціся з чым-н.

Прышчэпак добра прыжыўся.

|| незак. прыжыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прижива́ться несов.

1. прыжыва́цца; (осваиваться) асво́йвацца; (привыкать) прывыка́ць;

2. (о растениях) прыжыва́ць, прыжыва́цца; (приниматься) прыма́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. прыжывацца — прыжыцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць жывога арганізма або яго частак, органаў прыстасоўвацца да новых умоў, прыжывацца, прырастаць да чаго‑н. Прыжывальнасць саджанцаў. Прыжывальнасць расады. Прыжывальнасць перасаджанай скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приживля́ться

1. прыжыва́ць, прыжыва́цца; (прирастать) прыраста́ць; (срастаться) зраста́цца;

2. страд. прыжыўля́цца; прыро́шчвацца; см. приживля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)