прыжыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыжыва́юся прыжыва́емся
2-я ас. прыжыва́ешся прыжыва́ецеся
3-я ас. прыжыва́ецца прыжыва́юцца
Прошлы час
м. прыжыва́ўся прыжыва́ліся
ж. прыжыва́лася
н. прыжыва́лася
Загадны лад
2-я ас. прыжыва́йся прыжыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыжыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыжыва́цца несов.

1. прижива́ться;

2. (о растениях) прижива́ться; принима́ться; (прирастать) приживля́ться;

3. перен. привива́ться, закрепля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыжыцца.

2. Зал. да прыжываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжы́цца, -ыву́ся, -ыве́шся, -ыве́цца; -ывёмся, -ывяце́ся, -ыву́цца; -ы́ўся, -ыла́ся, -ло́ся; зак.

1. Прыстасавацца да дадзеных умоў (бытавых, кліматычных і пад.).

П. на новым месцы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прырасці, зрасціся з чым-н.

Прышчэпак добра прыжыўся.

|| незак. прыжыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прижива́ться несов.

1. прыжыва́цца; (осваиваться) асво́йвацца; (привыкать) прывыка́ць;

2. (о растениях) прыжыва́ць, прыжыва́цца; (приниматься) прыма́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыжыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле дзеясл. прыжывацца — прыжыцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыжыва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць жывога арганізма або яго частак, органаў прыстасоўвацца да новых умоў, прыжывацца, прырастаць да чаго‑н. Прыжывальнасць саджанцаў. Прыжывальнасць расады. Прыжывальнасць перасаджанай скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приживля́ться

1. прыжыва́ць, прыжыва́цца; (прирастать) прыраста́ць; (срастаться) зраста́цца;

2. страд. прыжыўля́цца; прыро́шчвацца; см. приживля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naturalize, BrE -ise [ˈnætʃrəlaɪz] v.

1. дава́ць грамадзя́нства; атры́мліваць грамадзя́нства;

She was naturalized in Spain. Яна атрымала іспанскае грамадзянства.

2. запазыча́ць, запазы́чваць (словы, выразы з іншай мовы);

This word was naturalized into/in English in the 20th century. Гэтае слова ўвайшло ў англійскую мову ў XX стагоддзі.

3. акліматызава́цца; прыжыва́цца, прыма́цца (пра жывёл, расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

root

I [ru:t]

1.

n.

1) карэ́нь -аня́, ко́рань -я m.

2) Figur. прычы́на, крыні́ца f.

The love of money is the root of all evil — Пра́га гро́шай — ко́рань зла

3) істо́тная ча́стка, су́тнасьць f.

4) Math. ко́рань -я m.

square root — квадра́тны ко́рань

5) ко́рань -я m. (сло́ва)

2.

v.i.

1) пуска́ць карані́, прыма́цца (пра расьлі́ну)

2) укараня́цца, прыжыва́цца, закараня́цца (пра звы́чку)

3.

v.t.

1) выкараня́ць, выкарчо́ўваць

to root out corruption — вы́караніць кару́пцыю

2) Figur. прыко́ўваць

Fear rooted him to the spot — Страх прыкава́ў яго́ да ме́сца

II [ru:t]

v.

1) рыць (-ца) (лычо́м)

Pigs like to root in the garden — Сьві́ньні лю́бяць ры́цца ў гаро́дзе

2) Figur. вышу́кваць, выву́джваць

III [ru:t]

v.i. informal

хварэ́ць, заўзе́ць, гу́чна падтры́мваць

The fans root for their favorite team — Заўзя́тары хварэ́юць за сваю́ кама́нду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)