прыду́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыду́маны прыду́маная прыду́манае прыду́маныя
Р. прыду́манага прыду́манай
прыду́манае		 прыду́манага прыду́маных
Д. прыду́манаму прыду́манай прыду́манаму прыду́маным
В. прыду́маны (неадуш.)
прыду́манага (адуш.)		 прыду́маную прыду́манае прыду́маныя (неадуш.)
прыду́маных (адуш.)
Т. прыду́маным прыду́манай
прыду́манаю		 прыду́маным прыду́манымі
М. прыду́маным прыду́манай прыду́маным прыду́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыду́маны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыду́маны прыду́маная прыду́манае прыду́маныя
Р. прыду́манага прыду́манай
прыду́манае		 прыду́манага прыду́маных
Д. прыду́манаму прыду́манай прыду́манаму прыду́маным
В. прыду́маны (неадуш.)
прыду́манага (адуш.)		 прыду́маную прыду́манае прыду́маныя (неадуш.)
прыду́маных (адуш.)
Т. прыду́маным прыду́манай
прыду́манаю		 прыду́маным прыду́манымі
М. прыду́маным прыду́манай прыду́маным прыду́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыду́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыду́маны прыду́маная прыду́манае прыду́маныя
Р. прыду́манага прыду́манай
прыду́манае		 прыду́манага прыду́маных
Д. прыду́манаму прыду́манай прыду́манаму прыду́маным
В. прыду́маны (неадуш.)
прыду́манага (адуш.)		 прыду́маную прыду́манае прыду́маныя (неадуш.)
прыду́маных (адуш.)
Т. прыду́маным прыду́манай
прыду́манаю		 прыду́маным прыду́манымі
М. прыду́маным прыду́манай прыду́маным прыду́маных

Кароткая форма: прыду́мана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыду́маны

1. приду́манный;

2. приду́манный, вы́думанный, сочинённый, измы́шленный;

3. примы́шленный;

1-3 см. праду́маць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыду́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыдумаць.

2. у знач. прым. Які не існуе ў сапраўднасці; штучны, надуманы. Усё, што так занепакоіла ноччу, здалося прыдуманым страхам. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изобретённый вы́найдзены; прыду́маны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приду́манный прыду́маны, мног. папрыдумля́ны, папрыду́мваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

досочинённый

1. дапі́саны, дада́дзены;

2. дада́дзены, прыду́маны; см. досочини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міфа (у 1 знач.).

2. перан. Абвеяны паданнямі, легендарны; казачны.

3. перан. Разм. Прыдуманы, неверагодны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сочинённый

1. скла́дзены, мног. пасклада́ны, паскла́дваны; ство́раны; напі́саны;

2. вы́думаны, прыду́маны;

3. злу́чаны; см. сочини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)