прыгіна́цца гл. прыгнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыгіна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыгіна́юся прыгіна́емся
2-я ас. прыгіна́ешся прыгіна́ецеся
3-я ас. прыгіна́ецца прыгіна́юцца
Прошлы час
м. прыгіна́ўся прыгіна́ліся
ж. прыгіна́лася
н. прыгіна́лася
Загадны лад
2-я ас. прыгіна́йся прыгіна́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыгіна́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыгіна́цца несов., возвр., страд. пригиба́ться; приклоня́ться; см. прыгну́цца, прыгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыгіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прыгнуцца.

2. Зал. да прыгінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

Нагнуцца, нахіліцца, трохі сагнуцца.

Галіны прыгнуліся да зямлі.

П., уваходзячы ў склеп.

|| незак. прыгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пригиба́ться возвр., страд. прыгіна́цца, прыгіба́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выляга́ць, ‑ае; незак.

Прыгінацца сцяблом да зямлі (пра збожжавыя расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приклоня́ться возвр., страд. прыхіля́цца, прыхіна́цца; прыгіна́цца; прытуля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Агі́ба ’дрыгва’ (Касп.). Магчыма, ад gybati ’прыгінацца’ (агульнаславянскае і праславянскае). Параўн. гыбець. Семантычная паралель: прасл. lǫka прагіб’ і ’луг, абалонь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хілі́цца, хілю́ся, хі́лішся, хі́ліцца; незак.

1. Прыгінацца ўніз, нахіляцца, нагінацца.

Да вады хіліліся вербы.

Буйныя каласы хіліліся да зямлі.

2. Нахіляцца набок.

Судна пачало х. на той бок, дзе была прабоіна.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., да чаго. Набліжацца да чаго-н., да якой-н. мяжы.

Кароткі снежаньскі дзень хіліўся да вечара.

Час хіліўся да восені.

4. перан., перад кім-чым. Здавацца, пакарацца.

Не нам х. перад цяжкасцямі.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Накіроўвацца, ісці да чаго-н. (пра гутарку, справы, учынкі і пад.).

Было відавочна, куды хіляцца падзеі.

Справа хіліцца ў патрэбным напрамку.

6. Туліцца, гарнуцца да каго-н.

Хлопчык хіліўся да матулі.

7. перан. Мець цягу, сімпатыю да каго-н.

Сын больш хіліўся да бацькі, чым да маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)