прывядзе́нне гл. прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывядзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прывядзе́нне
Р. прывядзе́ння
Д. прывядзе́нню
В. прывядзе́нне
Т. прывядзе́ннем
М. прывядзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прывядзе́нне ср., в разн. знач. приведе́ние;

п. машы́ны ў рух — приведе́ние маши́ны в движе́ние;

п. падо́бных чле́наў — мат. приведе́ние подо́бных чле́нов; см. прыво́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыводзіць — прывесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.

1. каго (што). Ведучы, памагчы дайсці.

П. дзяцей дадому.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго (што). Паслужыць шляхам да чаго-н.

Сляды прывялі паляўнічых да нары.

Сцежка прывяла на паляну.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго (што), да чаго. Давесці да якога-н. выніку, стаць прычынай чаго-н.

Новыя факты прывялі вучонага да важнага адкрыцця.

Усё гэта можа п. да вялікіх непрыемнасцей.

4. каго-што і ў што. Зрабіць што-н. (што ўказана назоўнікам).

П. ў захапленне. П. прыгавор у выкананне. П. ў належны выгляд.

5. каго. Даць прыплод, нарадзіць (разм.).

Свіння прывяла адзінаццаць парасят.

6. што. Паведаміць для падмацавання чаго-н., напомніць.

П. выказванне вучонага. П. прыклад.

|| незак. прыво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. прывядзе́нне, -я, н. (да 3, 4, 6 знач.) і прыво́д, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

приведе́ние прывядзе́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туале́т

‘адзенне; прывядзенне свайго выгляду ў належны стан; прадметы касметыкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. туале́т
Р. туале́ту
Д. туале́ту
В. туале́т
Т. туале́там
М. туале́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сістэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Прывядзенне ў сістэму (у 1 знач.) чаго-н., а таксама сістэма, класіфікацыя чаго-н.

С. раслін.

С. жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сістэматыза́цыя, ‑і, ж.

Прывядзенне чаго‑н. у сістэму (у 1, 2 знач.). Сістэматызацыя назіранняў. Сістэматызацыя раслін.

[Фр. systematisation ад грэч. systēma, systēmatos — злучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настрыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Прывядзенне ў адпаведнасць (прыраўнаванне) дыпломаў, выдадзеных дзяржаўнымі органамі іншых краін, з адпаведнымі дыпломамі нашай краіны.

[Ад лац. noster — наш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)