прыво́зіць гл. прывезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыво́жу прыво́зім
2-я ас. прыво́зіш прыво́зіце
3-я ас. прыво́зіць прыво́зяць
Прошлы час
м. прыво́зіў прыво́зілі
ж. прыво́зіла
н. прыво́зіла
Загадны лад
2-я ас. прыво́зь прыво́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыво́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыво́зіць несов. привози́ть; (из-за границы — ещё) ввози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да прывезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыве́зці, -язу́, -язе́ш, -язе́; -язём, -езяце́, -язу́ць; -ёз, -е́зла; -язі; -е́зены; зак., каго-што.

Даставіць, завезці.

|| незак. прыво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць.

|| наз. прыво́з, -у, м. і прыво́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

привози́ть несов. прыво́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыво́зіцца, ‑возіцца; незак.

Зал. да прывозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыво́зіцца несов., страд. привози́ться; ввози́ться; см. прыво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прывозіць — прывезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

што-не́будзь, чаго-не́будзь, чаму-не́будзь, займ. неазнач.

Які-н. прадмет (з’ява, рэч) або усё роўна які прадмет (з’ява, рэч).

Кожны раз што-н. прывозіць.

Дай чаго-небудзь з’есці.

Раскажы што-н. цікавае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)