прыва́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыва́тны прыва́тная прыва́тнае прыва́тныя
Р. прыва́тнага прыва́тнай
прыва́тнае		 прыва́тнага прыва́тных
Д. прыва́тнаму прыва́тнай прыва́тнаму прыва́тным
В. прыва́тны (неадуш.)
прыва́тнага (адуш.)		 прыва́тную прыва́тнае прыва́тныя (неадуш.)
прыва́тных (адуш.)
Т. прыва́тным прыва́тнай
прыва́тнаю		 прыва́тным прыва́тнымі
М. прыва́тным прыва́тнай прыва́тным прыва́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-прыва́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяржа́ўна-прыва́тны дзяржа́ўна-прыва́тная дзяржа́ўна-прыва́тнае дзяржа́ўна-прыва́тныя
Р. дзяржа́ўна-прыва́тнага дзяржа́ўна-прыва́тнай
дзяржа́ўна-прыва́тнае		 дзяржа́ўна-прыва́тнага дзяржа́ўна-прыва́тных
Д. дзяржа́ўна-прыва́тнаму дзяржа́ўна-прыва́тнай дзяржа́ўна-прыва́тнаму дзяржа́ўна-прыва́тным
В. дзяржа́ўна-прыва́тны (неадуш.)
дзяржа́ўна-прыва́тнага (адуш.)		 дзяржа́ўна-прыва́тную дзяржа́ўна-прыва́тнае дзяржа́ўна-прыва́тныя (неадуш.)
дзяржа́ўна-прыва́тных (адуш.)
Т. дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тнай
дзяржа́ўна-прыва́тнаю		 дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тнымі
М. дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тнай дзяржа́ўна-прыва́тным дзяржа́ўна-прыва́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

латыфу́ндыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Буйное прыватнае зямельнае ўладанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

латыфу́ндыя, ‑і, ж.

Буйное прыватнае зямельнае ўладанне.

[Лац. latifundium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрэпры́за, ‑ы, ж.

У капіталістычных краінах — прыватнае тэатральнае прадпрыемства.

[Фр. entreprise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграма́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Абагуліць, ператварыць прыватнае, індывідуальнае ў калектыўна-грамадскае.

А. зямлю.

А. жывёлу.

|| незак. аграма́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аграма́джанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фе́рма¹, -ы, мн. -ы, ферм і -аў, ж.

1. Жывёлагадоўчая гаспадарка сельскагаспадарчага прадпрыемства.

Лепшая ў раёне малочная ф.

2. Прыватнае сельскагаспадарчае прадпрыемства, заснаванае на ўласнай або арандаванай зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэду́кцыя, ‑і, ж.

Метад даследавання, пры якім асобнае, прыватнае пазнаецца на аснове ведання агульнага; проціл. індукцыя.

[Лац. deductio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграма́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Ператварыць індывідуальнае, прыватнае (сродкі вытворчасці, гаспадарчыя аб’екты і пад.) у калектыўна-грамадскае; абагуліць. Аграмадзіць зямлю, жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

землеўлада́нне, ‑я, н.

1. Уладанне зямлёй на пэўных умовах. Сацыялістычнае землеўладанне. Абшчыннае землеўладанне. Прыватнае землеўладанне.

2. Участак зямлі, які знаходзіцца ў чыім‑н. карыстанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)