прусако́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прусако́ў прусако́ва прусако́ва прусако́вы
Р. прусако́вага прусако́вай
прусако́вае		 прусако́вага прусако́вых
Д. прусако́ваму прусако́вай прусако́ваму прусако́вым
В. прусако́ў (неадуш.)
прусако́вага (адуш.)		 прусако́ву прусако́ва прусако́вы (неадуш.)
прусако́вых (адуш.)
Т. прусако́вым прусако́вай
прусако́ваю		 прусако́вым прусако́вымі
М. прусако́вым прусако́вай прусако́вым прусако́вых

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пруса́к

‘рыжы таракан’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пруса́к прусакі́
Р. прусака́ прусако́ў
Д. прусаку́ прусака́м
В. прусака́ прусако́ў
Т. прусако́м прусака́мі
М. прусаку́ прусака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пруса́к

‘жыхар Прусіі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пруса́к прусакі́
Р. прусака́ прусако́ў
Д. прусаку́ прусака́м
В. прусака́ прусако́ў
Т. прусако́м прусака́мі
М. прусаку́ прусака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пруса́чий прусако́вы, прусачы́ны, прусако́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́марыць, -ру, -рыш, -рыць; -аны; зак., каго (што).

Знішчыць атрутай і пад.

В. прусакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Вывесці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. коней.

П. плямы.

П. птушанят.

П. клапоў і прусакоў.

П. са складу прэзідыума.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выпарыць усё, многае або ўсіх, многіх. Павыпарваць бялізну. Павыпарваць вадкасць. Павыпарваць прусакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зні́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

1. Спыніць існаванне каго-, чаго-н., ліквідаваць.

З. прусакоў.

З. недахопы.

2. Разграміць.

З. варожыя ўмацаванні.

|| незак. знішча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. знішчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; незак.

1. Моцна ахалоджваць, замарожваць што-н.

М. яблыкі.

2. каго-што. Нішчыць холадам, марозам.

М. прусакоў.

3. безас. Пра марознае, халоднае надвор’е.

З раніцы марозіць.

|| прым. маразі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́парыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Ператварыць у пару. Выпарыць ваду.

2. Абдаць кіпнем, прапарыць. Выпарыць дзежку.

3. каго. Разм. Знішчыць, абдаючы кіпнем, парай. Выпарыць прусакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)