Verbum

анлайнавы слоўнік

пру́гкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пру́гкасць ж. упру́гость, пружи́нистость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пру́гкасць, ‑і, ж.

1. Якасць і ўласцівасць пругкага. Марозік трошкі падбяліў платы на агародах, падаў пругкасць траве на ўзмежках і на выгане. Кулакоўскі.

2. Спец. Уласцівасць цела ўзнаўляць сваю першапачатковую форму і аб’ём пасля спынення дзеяння па яго якой‑н. сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пру́гкі, -ая, -ае.

1. Спружыністы, які прымае першапачатковую форму пасля сціскання або згінання.

П. мяч.

Пругкія мускулы.

2. Пра рухі: моцны і плаўны.

П. крок.

Пругкая паходка.

|| наз. пру́гкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змя́клы, -ая, -ае.

Які змяк, страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць.

Змяклая гліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адру́злы, -ая, -ае (разм.).

Які страціў пругкасць; вялы, зморшчаны, друзлы.

А. твар.

|| наз. адру́зласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адві́снуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -вісне; -віс, -вісла; зак.

Апусціцца, страціўшы пругкасць.

Шчокі адвіслі.

|| незак. адвіса́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упру́гость пру́ткасць, -ці ж., пру́гкасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змя́клы, ‑ая, ‑ае.

Які змян, страціў першапачатковую цвёрдасць, пругкасць. Змяклая гліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулканіза́цыя, ‑і, ж.

Хімічная апрацоўка матэрыялаў для таго, каб падаць ім пругкасць, трываласць і пад. уласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)