про́шывень
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
про́шывень |
про́шыўні |
| Р. |
про́шыўня |
про́шыўняў |
| Д. |
про́шыўню |
про́шыўням |
| В. |
про́шывень |
про́шыўні |
| Т. |
про́шыўнем |
про́шыўнямі |
| М. |
про́шыўні |
про́шыўнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
про́шывень, -шыўня м., тех. про́шивень
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́шывень, ‑шыўня, м.
Спец. Інструмент у выглядзе ўсечанага конуса для праціскання адтулін або паглыбленняў пры коўцы і штампоўцы металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́шивень техн. про́шывень, род. про́шыўня м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)