просту́да прасту́да, -ды ж.;

схвати́ть просту́ду прастудзі́цца, схапі́ць прасту́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасту́да ж. просту́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́да ж., разг. просту́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прасту́да ’ахаладжэнне арганізма чалавека’, ’хвароба ад ахаладжэння’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), прасту́дзенне ’прастуда’ (ТС). Рус. просту́да ’тс’. Аддзеяслоўны назоўнік ад прастудзіць(цца) < студзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

з’яві́цца сов.

1. в разн. знач. яви́ться; (начать существовать, возникнуть — ещё) появи́ться, роди́ться;

з. ў суд — яви́ться в суд;

прасту́да з’яві́лася прычы́най хваро́бы — просту́да яви́лась причи́ной боле́зни;

з’яві́лася но́вая ду́мка — появи́лась (яви́лась, родила́сь) но́вая мысль;

2. (показаться) появи́ться;

удалечыні́ з’яві́ліся аге́ньчыкі вёскі — вдали́ появи́лись огоньки́ дере́вни;

на яго́ тва́ры з’яві́лася ўсме́шка — на его́ лице́ появи́лась улы́бка;

◊ з. на свет — появи́ться на свет;

з. на гарызо́нце — появи́ться на горизо́нте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)