прости́те меня́! дару́йце (праба́чце, вы́бачце) мне!;
◊
прости́(те)! а)
сказа́ть после́днее прости́ сказа́ць апо́шняе быва́й;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прости́те меня́! дару́йце (праба́чце, вы́бачце) мне!;
◊
прости́(те)! а)
сказа́ть после́днее прости́ сказа́ць апо́шняе быва́й;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проща́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прасці́ць ’прабачыць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дарава́ць
1.
2.
3.
4.
5.
◊ дару́й(це) —
д. жыццё — дарова́ть жизнь;
дару́й бо́жа — поми́луй бог, прости́ го́споди;
апо́шняе дару́й — после́днее прости́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праба́чыць (каму)
◊ праба́ч(це) —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падарава́ць
1. (каму, чаму што)
2. (каму, чаму што) дарова́ть; пожа́ловать; ниспосла́ть (кого, что чем, кому, чему что и без доп.);
3.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поми́ловать
1. памі́лаваць; (
2. (отменить наказание)
поми́луй(те)! змі́луйся (змі́луйцеся)!, злі́туйся! (злі́туйцеся)!; (да что ты, что вы!) (ды) што ты (вы)!; (простите!) дару́йце!, выбача́йце!; (постой, постойте!) пасто́й(це)!, пачака́й(це)!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́бачыць (каму, каму за што)
◊ ~чце мне! — извини́те (прости́те) меня́!;
~ч(це) — а) (форма извинения) винова́т, прости́(те); извини́(те); б) (для выражения протеста) извини́(те); в)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отпусти́ть
1.
отпусти́ть дете́й на като́к адпусці́ць дзяце́й на като́к;
отпусти́ть реме́нь адпусці́ць рэ́мень;
отпусти́ть това́р адпусці́ць тава́р;
отпусти́ть бо́роду адпусці́ць бараду́;
отпусти́ть сре́дства адпусці́ць сро́дкі;
отпусти́ть шу́тку адпусці́ць жарт;
2. (
отпусти́ть грехи́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
извини́ть
1. вы́бачыць (каму што, за што), праба́чыць (каму што, за што); (
прошу́ извини́ть меня́ прашу́ вы́бачыць (праба́чыць) мне;
2.
э́тот посту́пок нельзя́ извини́ть мо́лодостью гэ́ты ўчы́нак не́льга апраўда́ць маладо́сцю;
◊
извини́(те)! выбача́й(це)!, вы́бач(це)!, прабача́й(це)!, праба́ч(це)! дару́й(це);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)