прору́бка ж.

1. прасячэ́нне, -ння ср.; неоконч. прасяка́нне, -ння ср.;

2. прару́бка, -кі ж., прару́бліванне, -ння ср.; см. проруба́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Про́рубка ’палонка’ (Мат. Маг.). Да прарубі́ць. Параўн. пралубка, пролубка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прасячэ́нне ср. прору́бка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прару́бліванне ср., горн. прору́бка ж., проруба́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасе́чка ж.

1. (действие) прору́бка; просе́чка;

2. (отверстие) просе́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Про́ламка ’адтуліна ў лёдзе, палонка’ (ТСБМ, Стан., Варл.). Ад пралама́ць (гл. ламаць), аналагічна да про́рубка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Про́раб ’палонка, прабітая ў лёдзе для лоўлі рыбы’ (міёр., Жыв. НС). Гл. прорубка; фанетыка дыялектная або пад уплывам прарабіць ’зрабіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

працярэ́бліванне ср.

1. проруба́ние, прору́бка ж.;

2. перен. прокла́дывание;

1, 2 см. працярэ́бліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасяка́нне I ср.

1. проруба́ние, прору́бка ж.; просека́ние;

2. просека́ние;

1, 2 см. прасяка́ць 1

прасяка́нне II ср. проникнове́ние, проника́ние, проса́чивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

церабле́нне ср.

1. прору́бка ж., прочи́стка ж.;

2. обру́бка ж.;

3. чи́стка ж., обре́зка ж.;

4. теребле́ние, дёрганье;

5. перен., разг. уплета́ние;

1-5 см. церабі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)