про́мысел
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
про́мысел |
про́мыслы |
| Р. |
про́мыслу |
про́мыслаў |
| Д. |
про́мыслу |
про́мыслам |
| В. |
про́мысел |
про́мыслы |
| Т. |
про́мыслам |
про́мысламі |
| М. |
про́мысле |
про́мыслах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кітабо́ец, -бо́йца, мн. -бо́йцы, -бо́йцаў, м.
Судна для кітабойнага промыслу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прам...
Першая састаўная частка складаных слоў у знач.:
1) які мае адносіны да прамысловасці, напр., прамтавары;
2) які мае адносіны да промыслу, напр., прамкааперацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цюле́ньшчык, ‑а, м.
Спецыяліст па цюленябойнаму промыслу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кітабо́ец, ‑бойца, м.
Судна, прызначанае для кітабойнага промыслу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кітабо́йны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з промыслам кітоў. // Прызначаны для такога промыслу. Кітабойная флатылія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыбапро́мыславы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рыбнага промыслу. Рыбапромыславы флот. Рыбапромыславая арцель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плаўба́за, ‑ы, ж.
Марское судна, прызначанае для прыёму і перапрацоўкі рыбы і інш. прадуктаў марскога промыслу, а таксама для забеспячэння і абслугоўвання прамысловых суднаў; дапаможнае судна, якое забяспечвае базіраванне злучэнняў караблёў; плавучая база.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Збру́я ’прыналежнасці для запрагання коней’. Рус. сбруя, укр. збруя ’тс’, ’прыстасаванне для промыслу і г д.’ Дыял. збруя ’пасаг’ (Жд. 2). З польск. zbroja, zbrój уст. ’ахоўнае пакрыццё для коней’ з далейшым развіццём значэння і кантамінацыяй формы. Фасмер, 3, 568; Праабражэнскі, 1, 244; КЭСРЯ, 401.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
про́мысел, -слу, мн. -слы, -слаў, м.
1. каго-чаго. Здабыванне чаго-н., паляванне.
П. жэмчугу.
П. собаля.
2. Занятак паляваннем, здабычай звяроў, птушак і пад.
Паляўнічы п.
Рыбалоўны п.
3. Дробная рамесная вытворчасць, звычайна як падсобны занятак пры асноўным, сельскагаспадарчым.
Ганчарны п.
Кавальскі п.
4. мн. Прамысловае прадпрыемства здабыўнога тыпу.
Нафтавыя промыслы.
Саляныя промыслы.
|| прым. прамысло́вы, -ая, -ае і про́мыславы, -ая, -ае.
Прамысловая (промыславая) рыба (якая з’яўляецца прадметам промыслу). Прамысловая (промыславая) кааперацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)