норма промыслу

т. 11, с. 378

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

про́мысел

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́мысел про́мыслы
Р. про́мыслу про́мыслаў
Д. про́мыслу про́мыслам
В. про́мысел про́мыслы
Т. про́мыслам про́мысламі
М. про́мысле про́мыслах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кітабо́ец, -бо́йца, мн. -бо́йцы, -бо́йцаў, м.

Судна для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прам...

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.:

1) які мае адносіны да прамысловасці, напр., прамтавары;

2) які мае адносіны да промыслу, напр., прамкааперацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цюле́ньшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па цюленябойнаму промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітабо́ец, ‑бойца, м.

Судна, прызначанае для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з промыслам кітоў. // Прызначаны для такога промыслу. Кітабойная флатылія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапро́мыславы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыбнага промыслу. Рыбапромыславы флот. Рыбапромыславая арцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаўба́за, ‑ы, ж.

Марское судна, прызначанае для прыёму і перапрацоўкі рыбы і інш. прадуктаў марскога промыслу, а таксама для забеспячэння і абслугоўвання прамысловых суднаў; дапаможнае судна, якое забяспечвае базіраванне злучэнняў караблёў; плавучая база.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Збру́я ’прыналежнасці для запрагання коней’. Рус. сбруя, укр. збруя ’тс’, ’прыстасаванне для промыслу і г д.’ Дыял. збруя ’пасаг’ (Жд. 2). З польск. zbroja, zbrój уст. ’ахоўнае пакрыццё для коней’ з далейшым развіццём значэння і кантамінацыяй формы. Фасмер, 3, 568; Праабражэнскі, 1, 244; КЭСРЯ, 401.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)