про́лежань

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́лежань про́лежні
Р. про́лежня про́лежняў
Д. про́лежню про́лежням
В. про́лежань про́лежні
Т. про́лежнем про́лежнямі
М. про́лежні про́лежнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́лежань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.

У ляжачых хворых: амярцвенне скураных покрываў той часткі цела, на якой доўга і нерухома ляжаць.

|| прым. про́лежневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́лежань, -жня м. про́лежень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́лежень про́лежань, -жня м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прале́жань ’хворае месца ад доўгага ляжання’ (Касп.). Гл. пролежань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

про́лежні, ‑яў; адз. пролежань, ‑жня, м.

Амярцвенне скурных тканак цела ў выніку доўгага і нерухомага ляжання. У Рамана і на плячах і на сцегняках пролежні.. Варочаюць з боку на бок, мажуць спіртам. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)