прово́рный (быстрый) бы́стры, жва́вы, бо́рзды, шпа́ркі; (ловкий) спры́тны, паваро́тлівы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увішны́ прово́рный, ло́вкий, вёрткий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́рзды
1. бы́стрый, прово́рный;
2. (о коне) бо́рзый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паваро́тлівы
1. подви́жный, прово́рный, расторо́пный, поворо́тливый;
2. перен. оборо́тливый, оборо́тистый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бы́стры
1. (о течении, полёте) бы́стрый;
2. (о глазах) живо́й;
3. (в беге) бы́стрый, ре́звый; (о коне — ещё) бо́рзый;
4. перен. бы́стрый, живо́й; прово́рный;
б. хло́пчык — бы́стрый (живо́й, прово́рный) ма́льчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́йкий
1. (находчивый) бо́йкі; (проворный) жва́вы;
2. (оживлённый) бо́йкі; (о движениях) жва́вы; (людный — обычно) бо́йкі, лю́дны, шматлю́дны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спры́тны
1. ло́вкий;
~ныя ру́кі — ло́вкие ру́ки;
2. ло́вкий, прово́рный, расторо́пный;
с. хло́пец — ло́вкий (прово́рный, расторо́пный) па́рень;
3. изворо́тливый, оборо́тистый;
4. стро́йный, грацио́зный;
~ная дзяўчы́на — стро́йная (грацио́зная) де́вушка;
◊ с. на язы́к — в карма́н за сло́вом не поле́зет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Право́рны ’рухавы, спрытны’ (ТСБМ), право́ра ’рухавы хлопчык або дзяўчынка’ (Нас.), рус. прово́рный, прово́р ’спрытны чалавек’, укр. прово́рний ’тс’, проворя́ка ’рухавая, спрытная асоба’. Хутчэй за ўсё, запазычана з рускай мовы, што канстатуецца і для ўкраінскай (ЕСУМ, 4, 592). Рускае слова звязваюць з балг. прови́рам ’прасоўваць’, літ. varyti ’гнаць’, лат. vert ’бегаць’ (Фасмер, 3, 372). Параўн. віру́тнік ’узбаламучаны, кручаны чалавек; злачынец, злодзей’ (гл.), увера́цца ’чапляцца’ (гл.). Варбат рэканструюе прасл. *provorь < *proverti (Супр. чыт., II, 15; Слав. языкозн., XII, 119). Гл. таксама Калашнікоў, ОЛА, Исследов., 1994–1996, 217–218.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
жва́вы
1. живо́й; оживлённый;
~вае дзіця́ — живо́й ребёнок;
~вая гу́тарка — жива́я (оживлённая) бесе́да;
~выя во́чы — живы́е глаза́;
2. (лёгкий в движениях) ре́звый;
~выя ко́ні — ре́звые ло́шади;
3. (быстрый и ловкий) прово́рный; расторо́пный; пры́ткий; (бойкий — ещё) шу́стрый;
ж. хло́пец — прово́рный (расторо́пный, шу́стрый) па́рень;
4. охот. рыскли́вый;
ж. саба́ка — рыскли́вая соба́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бо́йкі в разн. знач. бо́йкий, оживлённый; ре́звый; рети́вый; (подвижный, проворный — ещё) пры́ткий, живо́й;
б. хло́пец — бо́йкий (рети́вый, пры́ткий, живо́й) па́рень;
б. на язы́к — бо́йкий (пры́ткий) на язы́к;
~кае ме́сца — бо́йкое (оживлённое) ме́сто;
~кая гаво́рка — бо́йкий (оживлённый) разгово́р;
◊ ~кае пяро́ — бо́йкое перо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)