пробо́й
1. эл. прабо́й, -бо́ю м.;
2. (металлическая дужка) прабо́й, -бо́ю м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прабо́й м.
1. род. прабо́ю спец. (действие) пробо́й;
п. дыэле́ктрыка — пробо́й диэле́ктрика;
2. род. прабо́я пробо́й, скоба́ ж.;
п. для замка́ — пробо́й для замка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Прабо́й ’металічная дужка, на якую навешваецца замок’ (ТСБМ, Гарэц., Касп.; шчуч., Сл. ПЗБ), пробо́й верхняя частка вулля-калоды’ (Анох.). Рус. пробо́й, укр. пробій, польск. przebój, серб.-харв. пробо́ј, славен. probój, балг. пробой у розных значэннях — ’прабоіна, прарыў (куды-небудзь)’ і г. д. У значэнні ’металічная дужка, на якую навешваецца замок’ з’яўляецца бел.-рус. семантычнай ізаглосай. Прасл. *probojь — аблаўтны дэрыват ад *probiti < *biti ’біць’. Не выключаны аднак, што гэта больш позняя аналагічная форма па тыпу *bojь < *biti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заско́чыць сов.
1. заскочи́ть, запры́гнуть;
ко́шка ~чыла на дах — ко́шка заскочи́ла (запры́гнула) на кры́шу;
з. напе́рад — заскочи́ть вперёд;
2. (зацепиться) заскочи́ть;
кля́мка ~чыла за прабо́й — щеко́лда заскочи́ла за пробо́й;
3. попа́сть (не по назначению);
кро́шка ~чыла ў ды́хальнае го́рла — кро́шка попа́ла в дыха́тельное го́рло;
4. разг. (зайти на короткое время) забежа́ть; заскочи́ть;
з. на хвілі́нку — забежа́ть (заскочи́ть) на мину́тку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)